De Korte Kerkhofstraat in Hattem
getekend door vader Gerard van der Kolk.
In Hattem hebben veel mensen een bijnaam. Er wonen b.v veel Keyls. En om dan aan te geven welke je bedoelde werd er een bijnaam aan vast gekoppeld. Zo had je een Keyl die "[i]de [/i][i]Zoere[/i]" genoemd werd en ook een Keyl die " [i]Bart deTaoje[/i]" heette. Dan was er nog een [i]"Derkien de Konte[/i]". Derkien had weer een dochter …. "[i]Jeanette de la Conté[/i]", was waarschijnlijk een wat chiquer typje! Dan was er ook nog een Mulder, genaamd "[i]Gait de Koe"[/i] en den [i]"Amerikaander[/i]". Iemand noemden ze om één of andere reden de "[i]Strontpette[/i]", maar er was ook een "[i]Goldkeerl[/i]".
Neef Jan van der Kolk was er net zo één als Ben. Altijd in voor een humoristische opmerking.
Toen hij een Hattemer voorbij zag lopen die heel erg trok met zijn been…werd die al gauw door Jan… [i]Mefiboseth[/i] genoemd ( hij is geraakt aan zijn heup!)
Toen moeder van der Kolk nog niet zo lang getrouwd was wilde ze de vuinisman iets vragen. Iedereen noemde hem [i]Jan [/i][i]Maoten[/i]. Ze vroeg heel netjes: "Meneer van de Maten….."? Die antwoordde: "Ja…vrouw van der Kolk…je zegt het wel heel netjes maar eigenlijk heet ik….".
In de Gasthuissteeg waar de jongens alle vier geboren zijn woonde ook een familie "[i]Meussie[/i]". Tenminste… zo werden ze door iedereen genoemd. Ze heetten in het echt: De Weerd. Het was een apart slag volk.
Wim is ooit door één van de grotere meiden achterna gezeten. De jongens waren daar in de steeg aan het voetballen en de bal ging Wims kant op "Hé… schup ‘em es terugge", riepen ze. Maar Wim schopte hem precies de andere kant op. Dat had hij nou niet moeten doen! Ale van Meussie werd daarna zo kwaad dat die Wim twee keer Hattem rond achterna gezeten heeft. Wim wilde wel lopen ..en heel hard ook!