Ernst kan het niet geloven! Een geintje zeker. Sorry Ernst. Nee we gaan niet weer naar Italië. We gaan nu vakantie houden in Oostenrijk, ..de bergen hè!! De plannen sudderen wat. Tot Gerhards vriend Ipe zegt: “Wij gaan ook naar Oostenrijk”. Klaas en Sanny schieten ons aan; zullen we samen iets ondernemen?
Ze laten ons op de heenreis de Gross Glockner zien met z’n eeuwige sneeuw, de Murmeltiere en dan zijn we in Karintië, in Kirschenteuer. We huren hier een tenthuisje. Gerhard slaapt in een tentje ervoor. Er is een leuk meertje vlakbij en je hebt opnieuw geen kind aan ze: Ipe, Renny, Gerhard, Rick en Mark.
Ons eerste tochtje gaat de berg op naar der Singerbauer. Ik ontdek gelijk al wel dat ik niet geschikt ben als klimgeit. Daar word je erg moe van. Ik zie veel te veel onderweg..bosaardbeitjes en van die leuke kleine cyclaampjes.”Ie’j mot ok deurlopen, dan wo’j ok niet zo muu!", zegt Wim.
Maar aan ’t eind van de tocht krijgen we Most bij de Singerbauer en…je hebt nog nooit zo iets lekkers geproefd.
Ben en Diny zijn ook gearriveerd op onze camping. Er wordt massaal geklommen, maar Diny en ik kunnen er ons geregeld aan onttrekken. Ja…Jaapje hè….die is nog te klein!
Eén geweldige tocht maken we nog met z’n allen, Jaapje bij Ben in een rugzitje,(Anda hoor ik in gedachten mompelen: net of er een bus leegloopt…) We klimmen naar de Klagenfurter Hütte. We hebben er mooi weer bij en aan het eind een heerlijke Goulashsuppe in der Hütte. We klimmen zelfs nog even door, want dan kun je zeggen dat je ook in Joego-Slavië geweest bent! Wat wil je nog meer?!
Bergen beklimmen is een vak apart, maar er zijn..…is geweldig!
