Nog een foto uit de tijd op De Haar.
Diny en ik deden veel samen. We waren maatjes, slapies en speelden meestal met veel fantasie. Er werden hutten gebouwd van oude gordijnen die we over de bessestruiken drapeerden en speelden vader en moedertje. ’s Avonds in bed duurde het nogal voor we gingen slapen. "Dearns gao slaopen… ", riep mama geregeld onder aan de trap en duurde het haar te lang dan kwam het volgende dreigement:"Mot papa soms kommen…?" Ach dat hielp ook niet echt, want pa kon wel een donkere stem op zetten, maar echt kwaad was hij niet gauw.
Zaterdags gingen we in de teil voor de kachel in de keuken en dan werden onze blote lijven geïnspecteerd. “Och kiek toch, bi’j Diny köj de ribbekes tellen!” werd er geconstateerd. “En Hetty… dat is een brönnes!”. Ik was blijkbaar wat minder fragiel.
Maar we waren ook concurrenten. Er werd wat afgevochten. Diny was een echt bijdehandje, ze was me vaak te glad af.
Deed ik iets verkeerd …kreeg ik op m’n kop. Ik was de oudste en moest gewoon de wijste maar zijn. Klaar! Deed Diny iets wat eigenlijk niet mocht …ging ze in de kerseboom zitten lachen. En het gekke was….iedereen lachte mee. Ik denk dat ik gewoon jaloers was.
Later besefte ik dat het met Gerhard en Mark net zo was. Deed Gerhard wat verkeerd…..dan mopperde je en keek hij enigszins schuldig. Maar was Mark ondeugend ….dan kon hij je met zo’n ontwapenende blik aankijken dat je bijna niet meer kwaad kon worden.En Rick? Die maakte nooit ruzie, was af en toe alleen kwaad!
Mama kon slecht tegen ruzie. Ze bleef maar zeggen: “Foi toch, kinder toch en èigen zusjes nog wel!” Ze kon dan wel eens zo kwaad op ons worden dat ze ons om de tafel achterna zat. En ze kon ons niet te pakken krijgen. Wat een afgang! Ik heb me toen heilig voorgenomen dat me zoiets later met m’n eigen kinderen nooit, maar dan ook nooit zal overkomen!
Veel later terwijl ik m’n eigen ondeugden in een woeste achtervolging probeer te grijpen, herinner ik me dat voornemen ineens………..en dacht toen wat onze opoe in zulke gevallen placht te zeggen: Loop toch hen drieten!