Tessa met Tessa jr op de achtergrond.
‘Wat is d’r toch met die hond aan de hand?’, vroeg menigeen die bij ons over de vloer kwam. Sinds een aantal maanden is Tessa zielig. Tenminste zo kijkt ze. Ze kan ook niet veel meer hebben. Vooral onverwachte bewegingen doen haar schrikken. Dokter Harry had haar al eens bekeken toen hij voor de pony kwam, maar kon niets speciaals vinden. Haar inwendige organen leken gezond en aan haar manier van lopen is niets te ontdekken. Maar Tessa bleef schrikkerig en chagrijnig. Nu heeft ze een tijdje pillen van dokter Harry, zoiets als Ibuprofen voor mensen. Waarschijnlijk is er iets in haar rug niet goed. Van die pillen knapt ze gelukkig op.
Je kunt ook niet zo veel meer hebben als je ouder wordt. Soms is één verkeerde beweging genoeg om weken last te houden. In Canada stapte ik ’s nachts met een verkeerde beweging uit bed en kwam bij de weekenddienst in het ziekenhuis terecht en bij de eerste paar stops op onze camperreis bezocht ik een chiropractor.
Nu sloeg Wim een paar dagen geleden het dekbed terug, zei :’Au’ en greep naar zijn rug. De pijn werd erger en na een paar dagen was het er nog steeds. Ook hij kwam bij de chiropractor. Vanmorgen zakte de pijn gelukkig af, maar ons dagje ‘even weg’ stellen we toch uit.
[i]Tessa isn’t doing well. She looks very quiet and doen’t want children and busy people around. So vet Harry had a look at her, but didn’t find something serieus. So she’s got medicin against pain. He thinks there’s something with her muscles or bones.
That’s all about getting older, like I had in Canada just caused by a wrong movement when I got up. Wim had the same last week and visited yesterday his chiropracter. So instead of a day out by train today we wait untill he’s in better shape.
foto: Tessa in front and daughter Tessa jr on the back ground.[/i]