Ik kreeg een stukje toegestuurd door Ben Wullink van ene Albert van der Heide uit een kwartaaluitgave van de Dutch International Society van december 2004.
Hierin vond ik een schrijven over de Zuiderkruis die in 1956 met 354 passagiers, waaronder veel emigranten, naar New York vertrok. Op de Zuiderkruis was ook de familie Antoon Eggink uit Vorden.
Ze kregen met 10 dagen stormachtig weer te doen. De meeste mensen bleven daardoor binnen en kwamen zo weinig mogelijk buiten. Alleen de 11 jaar oude Harry Eggink vond een nieuw en leuk spel uit door de dekstoelen over het zoute en glibberige dek te laten glijden. Hij vond het prachtig.
Vanwege een staking van de stewards hadden ze een stel Leidse studenten ingehuurd voor de verschillende werkzaamheden. Dat bleek geen succes wegens gebrek aan zeebenen en horeca ervaring. Gelukkig kwamen er vanwege het slechte weer maar weinig mensen naar de diningroom om te eten.
Harry en zijn broer hielpen elke dag Father Gademan met het vieren van de mis, een serieuze bezigheid.
Veel later zou Harry vertellen dat hij bang was geweest om de metro van New York in te gaan. Bovendien bleek deze timmermanszoon erg geschokt toen hij zag dat hier veel houten huizen stonden. In Nederland waren alleen kippenhokken van hout.
Eggink sr begon een aannemersbedrijf in Elkhart, Indiana, drie van zijn zoons zouden later ook in het bedrijf gaan.
Harry werd door zijn leraar gestimuleerd om Nederlandse Architectuur te gaan studeren. In 2004 gaf hij zelf les op het College of Architecture aan de Ball State University. Hij was erg onder de indruk van het baanbrekende werk van de Nederlandse architecten.
Aan boord van de Zuiderkruis trok de familie veel op met de familie Maigret die zich later in Ohio en nog later in Florida zou vestigen, maar de vriendschap is altijd gebleven.
Er stond nog veel meer in dit blad dat waarschijnlijk gespeld werd door veel geëmigreerde Nederlanders
