Wat was het leuk om Robin weer eens te zien voetballen met zijn team C 4 van DZOH tegen C 3 van FC Emmen. We zien hem regelmatig, al vanaf het begin toen hij net 6 jaar oud als F-je begon… inderdaad… 20 kleine jongetjes achter de bal aan. Het leukste was steeds het einde wanneer ze allemaal een doelpunt mochten proberen te maken en elkaar de handjes schudden.
Het begint nu al aardig volwassen voetbal te worden. Nee… dit keer hebben ze niet gewonnen. Ze begonnen te gemakkelijk, waarschijnlijk omdat ze de vorige twee wedstrijden gewonnen hadden. Opa Wim en moeder Judith riepen nog allerlei bemoedigende kreten en aanwijzingen het veld op maar het mocht niet baten. Het publiek was vrij rustig, in elk geval vielen er geen onvertogen woorden. Dat hebben we wel eens anders meegemaakt. Soms heb je van de rausdouwers aan de kant… ouders die roepen: ‘Skup ze veur de poot’n’. Die moet je toch direct wegsturen. Nee dit was een keurige wedstrijd met veel inzet van groot en klein.
Gerhard was een van de grensrechters en dat leverde hem voor vandaag ook de nodige lichaamsbeweging op, is nooit weg… toch? We hadden er prachtig weer bij maar ik had voor het eerst weer handschoenen aan… dat wel.
[i]It was good to see the soccer match: DZOH C4 – FC Emmen C3. Since Robin was 6 years old we often went to see him at a soccer match. In the beginning it were 20 boys and one ball. Now they are grown up as 13 and 14 years old boys and play as they have to do. No no they didn’t win the match. They thought a bit too easy about it after two winning matches before.
Opa Wim and mum Judith called directions and encouraging shouts to the boys, but that was not enough. However … it was nice to watch it… fair play.
Gerhard was a quick linesman, enough exersize for today.
And…we had beautiful weather, but it was the first time that I had to wear gloves on our way by bicycle to DZOH…. [/i]