En toen was het Dick die ons kwam opzoeken. Hij dacht al dat we de afspraak misschien wel vergeten waren toen hij de stukjes over Texel las. Nee hoor, wat eenmaal gepland staat wordt niet vergeten. We hadden de plannen voor de dag al klaar. Na de soep en een uurtje bijpraten wilden we Dick ook graag de expositie van de Glasgow Boys in het Drents Museum laten zien. Anda was ook altijd in voor alle vormen van kunst en zo ook Dick. Het was aan hem wel besteed en ik zag dit keer ook weer nieuwe aspecten van de Schotse Impressionisten. Na een drankje in café Krul gingen we weer richting Emmen, alleen gingen we bij Zweelo de weg af richting Oud Aalden. Curtis en Berdena waren hier ook helemaal blij van geworden. Het boerderijrestaurant Het Hoes van Hol An was voor hen helemaal nieuw. De entourage was dat natuurlijk niet voor Dick. Hij werd net als ik geboren in een boerderij in de vorige eeuw en veel van de oude museumstukken kende ook hij wel van vroeger. We gingen hier aan een ouderwetse pannenkoek. Het werd een mooie afsluiting van de dag. Natuurlijk misten we ook nu Anda, maar we hebben veel gezamenlijke herinneringen opgehaald. Net of ze ergens over onze schouder meekeek en glimlachte.
