Bij de laatste serie foto’s op de cd rom van Joop was ook deze foto van de voltallige kinderschaar van de fam. Eggink op de Jager. En ook hier wist tante Jo bij te schrijven wie het allemaal zijn.
Kinderen Eggink de Jager:
Harrie, Bernard, Dina, Antoon, Bertha, Mies, Alfons, Fieneke, Marietje en Heintje.
Het ziet er met die kleinsten vooraan niet erg vrolijk uit.
Ik denk dat het Heintje is die opzij kijkt naar dat grut dat zo verdrietig… of boos is.
Als zuster Odile is Heintje het leven verder gegaan, gewijd aan de zorg voor ouderen. Ze leeft nog heb ik begrepen, ook dik in de 90.
Bernard en Antoon zijn beiden Herman achterna gegaan naar de USA en ik hoorde pas dat Bernard nog leeft.
Barchem, 13-2-70
Lieve nichtje Heintje,
Zo, de grootste drukte is aan de kant en nu wil ik u en Dina eens schrijven en jullie hartelijk bedanken dat Je nog aan mijn verjaardag hebt gedacht, maar ik was geen 93 maar 92. Ja een hele drukte was het wel. Maar mij als ouwe man liet het maar rustig langs me heen gaan en omdat ik nogal doof ben geworden ging dat nogal makkelijk.
Ja alles op de wereld is in beweging en helaas in beroering. Doch wat betreft het kerkenwerk, gaat het dunkt mij wel de goede kant uit, maar langzaam.
Het zal al mooi wezen als over 10- 12 jaar het zo’n beetje voor mekaar komt. Het had wel beter gekund als Luther in plaats van de kerk af te gaan met uwe kerkmensen aan één tafel was gaan zitten want de kerk was toen danig in verval, vooral door die aflaathandel, maar nakaarten helpt nu eenmaal niet. Eén ding is te hopen dat de kerken hun roeping bewust worden en één grote vuist maakten tegen hun regeringen: wie is hier de baas in huis, wij of jullie met uw eeuwige moordpraktijken.
Een vrome wens ja. Nu lopen de kerken nog als bange hondjes de staatslieden achterna. Mogen wij dit meneer, mogen wij dat meneer? Pet in de hand. Hierin hebben alle kerken evenveel schuld. Van onze kant is het ds Buskes, een hartpatiënt, maar als hij nog eens preekt heeft hij altijd de kerk vol.
De gewone domme man doorziet het allang, vandaar dat de kerken leeg lopen.. De heren willen wel een hoop doen en laten, maar Christus eenvoudig gehoorzamen is er niet bij. Daarop is het hele wachten.
Van de week is uw moeder en Marie uit Luxemburg nog hier geweest. Wat wordt die Marie dik zeg, maar gezond. En uw moeder ook wel alleen de benen willen niet zo best meer. Wat een gemak is het toch dat we allemaal een auto hebben. Maar duur betalen moeten we het wel. Altijd al weer ongelukken en vaak met de dood bekopen. Ons is het ook niet voorbijgegaan, In 38 Dina, in 46 Hendrik Jan. En bijna hoorde ik er ook bij. Een jaar of 10 terug werd ik door een auto aan de kant gegooid, een flinke hersenschudding en de fiets naar zijn grootje. Met drie weken was ik weer thuis. Bij Hanna hebben ze al een auto in de soep gereden en bij Heintje ook en laatst ook de oudste jongen van Jo. En bij allen alleen de car. O, ja en onze Jan laatst heel bijna. En één buurman al twee keer en een ander één keer.
Herman uit de USA is nu ook een maand hier. Het lijkt er op dat vliegen veiliger is dan op de wegen. De luchtpostbrieven van en naar Herman komen al die jaren prompt over. Maar al kan God ons niet bewaren [i]voor[/i] ongelukken wel [i]in[/i] de ongelukken. Dat is een heel grote troost.
Maar het is naar dat de machthebbers maar immerdoor het van het geweld verwachten; zijn ze het weer niet eens, dan maar weer oorlog.
Vriendengroet van opa