Hetty Site

Een mooi stuksken tuin

‘Dat is wel een heel mooi stuksken van de tuin’, wijs ik Ben aan. We zitten na een bezoek aan Johan en Joke op de Boomgaard bij Ben en Diny in de tuin. Na ons verblijf daar en een klein rondje camping om Marian en Gerben te groeten ging het naar Eefde. Wat het weer betreft kan het nog net om buiten te zitten. Diny komt ons al een extra vestje brengen als ze terugkomt met koffie. Vriendin Dirkje schuift ook even bij ons aan. Ze had gehoord dat wij aan zouden komen
‘Ja, dat is Diny’s pronkstuk’, zegt Ben. Het is echt een prachtig stuk van deze prachtige landschapstuin. Ze hebben deze zomer al een paar dagen meegedaan aan een open tuinendag. De opbrengst van de vrije giften was voor het Hospice in Zutphen.
Terwijl bij ons het groen overheerst door de vele bodembedekkers is het hier een explosie van kleur. Ik had er zin in… gewoon een dagje naar de Achterhoek. Veel te kort eigenlijk want je wilt wel meer mensen opzoeken. Dat bewaren we voor een volgende keer.
Later op de middag verdwenen Ben en Wim naar de Tour de France als je begrijpt wat ik bedoel. Mooie afleiding voor de heren. Hadden Diny en ik niet nodig. We hadden verwacht dat Rick wel mee zou gaan, maar die had andere plannen. Heeft hij nu vast spijt van!
Na het avondeten gaan we weer naar het noorden. Wim heeft zich goed gehouden, hij rijdt als een tierelier en zelfs zonder middagslaapje is hij nog niet eens moe als we thuis zijn.
Storm is blij als we er zijn. Zijn staart vliegt heen en weer en hij wil bijna in je kruipen. Anja heeft hem aan het eind van de middag binnen gelaten, zo kon hij overdag de boel bewaken.
Het blijft een eind van Eefde naar Emmen, een uur en drie kwartier en ik herinner me Diny’s verzuchting toen ze op mijn 40e verjaardag naar Emmen reed waar we net een week woonden: ’Wat woont jullie noe toch een ende vot’.