Bloemen en planten in het huis van Omar Shariff.
Het werd een ontspannen dagje. Ons trouwe vervoermiddel ingeleverd en langs de boulevard struinen, shopje in en shopje uit… ja ook de mannen. Joke en ik hebben geen klagen. Als trouwe wachters stonden ze geduldig in het zonnetje te wachten, behalve wanneer er een Chinees winkeltje in zicht kwam. Dan gingen ze zelf op zoek naar bijzondere dingen.
Ach, een bakje koffie op z’n tijd… een broodje….
En toen lokte het zwembad en liepen we de hele boulevard weer terug. Ik kreeg complimentjes omdat ik het zo volhield en ik moet zeggen dat ik weinig last met lopen heb gehad hier. Het zwembad was aardig bevolkt vanwege het mooie weer de laatste dagen. Wim blijft zich ergeren aan de handdoekjes ’s morgens die her en der op de ligbedden gelegd worden om ‘hun ‘plekje alvast te reserveren, want volgens de borden is dat hier verboden. ‘Maakt mien niet uut’, zegt Johan. ‘As ik ergens wil liggen gooi ik de hele pröttel gewoon an de kante.’ En zo is dat.