‘Nou Rick, dit is me goed bevallen. Als je het goed vindt kom ik nog es weer.’ Wim zit in Rick z’n gemakkelijke stoel voor Rick z’n grote beeldbuis naar zijn eigen favoriete zender RTL 7 te kijken. Ik zag pas dat het dè zender voor mannen is. Geen wonder dat ik er altijd van gruw. Allemaal vechten, bloed en autoracen enz.
En hij hoeft vandaag niet te koken want Rick heeft het op zich genomen met wat hulp van mij als het nodig mocht zijn. Nee die Wim heeft het voor elkaar. ‘Heb je misschien ook nog wat te drinken in je koelkast?’, is de volgende vraag. En warempel, Rick heeft nog een mooi flesje wijn. We eten een lekkere karbonade, gebakken krieltjes met een uitje en doperwtjes en gemengde sla. En tot slot besluiten we met een kopje koffie.
Rick heeft z’n map weer opgeduikeld met recepten die iedereen uit z’n omgeving ooit had aangeleverd maar waar hij nooit wat mee deed. ‘Ik ben er nu aan toe, de knop is nu om’, meldt hij. Ik ben er achter dat het probleem niet zit in het koken maar in het organiseren van de inkoop. Hij heeft nu een briefje in z’n werkjas waarop de boodschappen staan die hij 3 keer per week gaat halen. Ook fruit staat er op en wanneer ik in de keuken kom zie ik een grote zak sinaasappels staan. ’t Is nooit te laat om te leren’, voegt Rick me even later tevreden toe.
[i]We had dinner at Rick’s place. Wim had free off. Rick was the cook and I was his mate. So he was allowed to sit in Rick’s chair and to look at his favourite program. ‘So that’s what I like’, he said.
It took some time ( read years), but Rick has started to cook for himself and is shopping 3 times a week for his food. He has a list in his pocket for what he needs. And he doesn’t forget apples and oranges… Better late than never, he said about it. [/i]