Nu een tripje naar Schotland er voorlopig nog niet in zit gingen mijn gedachten gewoon even op reis naar de mooie Schotlandreizen die we maakten en vanzelf kom ik ook hierop terecht.
Het is al weer jaren geleden dat we op een camping dichtbij Newtonmore terecht kwamen. Stelde niet veel voor, maar was goedkoop en je had er de ruimte. Daarvandaan bezochten we de Dalwhinnie distillery, het openluchtmuseum in Kingussie, een sheepdogtrial en een demo met bordercollies bij Neil Ross. Maar ook het Fiddler museum in Newtonmore was de moeite waard. Ik herinner me de Fiddler, de vioolspeler die terechtgesteld zou worden als niet op tijd de Amnesty verklaring binnen was. Die kwam er aan, maar te laat. Vlak voor het vonnis werd uitgevoerd brak hij zijn viool doormidden zodat niemand anders er op zou gaan spelen.
Even later belden we in zo’n bekende rode telefooncel met Nederland en hoorden dat Ian geboren was bij Fred en Gera in Canada. Kun je nagaan hoelang dat geleden is.
Op dezelfde camping maakten we kennis met een ouder echtpaar, Fay en Tom. Ze woonden niet eens zover hier vandaan, net onder Edinburgh. ’We live in Cannockburn, where the Scottish defeated the English’, zo voegde Tom er snel achter aan. Zoiets onthoud je toch. Het verste dat ze ooit gereisd hadden abroad was naar het eiland Skye waar hun schoondochter vandaan kwam.
We waren uitgenodigd in hun caravan en op een gegeven moment moest Wim even plassen. Fay zat er niet mee en wees hem de emmer in het kamertje ernaast. Ook dat blijft je bij. Toen Fay de volgende morgen afscheid kwam nemen zat Wim met ontbloot en gebruind bovenlijf aan de tafel. Fay was compleet onder de indruk en zeg nou zelf Wim mocht er toch zijn, zeker in die jaren. Een volgende keer dat we hier een paar nachten bivakkeerden kwam er een Nederlandse man met zijn Spaanse vrouw naast ons staan. Om half 8 lag de vrouw al plat, uitgeteld na een dag wandelen. Ze deden de West Highland wandelweg. Hij kwam ’s avonds even bij ons zitten en wisselden we ervaringen uit.
De volgende morgen moesten ze met bus of liftend naar Braemar om het volgende stuk naar hun auto in Newtonmore terug te wandelen. Wij wilden toch die route naar Braemar nog eens rijden en dan langs een andere weg weer terug en boden hen een lift aan die ze dankbaar aanvaardden. Hij was een avontuurlijk man, gaf surflessen en had nu een zeilschool in Spanje. Toch wilden ze lekker wandelen in Schotland. Later kregen we van hen uit John o’Groat een kaartje. Na de volbrachte tocht waren ze als toerist verder gegaan door dit mooie land en wij waren altijd welkom als we eens in Zuid Spanje zouden zijn.
Zo is een vakantie meer dan alleen de mooie natuur, maar ook de ervaringen met cultuur en de mensen die je zomaar ontmoet.