Wat een plaatje is het buiten! Je kunt bijna niet kiezen welke kant van het huis het mooiste is. En dat zonder dat je gras hoeft te maaien, op te ruimen of onkruid te trekken. Een natuurlijke laag bedekt alles wat het plaatje zou kunnen verstoren. Heel even schijnt de zon en geeft een extra mooi effect in de verte.
Het is wat minder dat het glad is buiten. Heel voorzichtig fietste ik vanmorgen naar Angelslo, zoegvuldig de gladde plekken vermijdend om een oudere dame te bezoeken. Wim had het intussen ook opgemerkt die op weg was naar het Scheper ziekenhuis voor een ECG.
Hij was twee jaar geleden nog zo gewaarschuwd toen hij dat steile weggetje nam onder de weg door. Het kostte hem toen een gebroken enkel en 6 weken rolstoel. Dit keer ging het op de terugweg ook even mis en kreunt hij nu door een gekneusde heup. Ik heb de eerste zorg al verricht door de pijnlijke plek liefdevol in te smeren met speciale zalf. We nemen voorlopig maar even de auto tot het weer opgeknapt is en genieten maar van ons uitzicht.
