Eindelijk

Ik had niet kunnen bedenken dat je je zo ongelukkig kunt voelen. Wim was zo ziek, ik wist niet meer wat te doen. Ik liep hem na met bouillon, rijst en beschuitjes, thee, maar ik kreeg er bijna niks in. Op commando dronk hij wat slokken water met OSR, een zoutoplossing om de mineraalhuishouding op peil te houden, een paar hapjes rijst. Hij had bovendien zijn rug weer eens verdraaid maar in deze toestand kon hij niet naar de chiropractor. Het was een gekerm en gezucht, boeren en racen naar de wc. ik wist het ook niet meer en was aan het eind van mijn latijn. Onze verpleegkundige was niet erg onder de indruk, maar dacht met ons mee. Het is dus nu wel duidelijk dat dit de bijwerkingen van de chemo zijn en geen ander eng virus of bacterie.
Zo nou weten we ook wat chemo patiënten soms meemaken. Hij mag van geluk spreken dat het 6 keer zonder enige last is geweest.
Met een aanloop van een paar dagen waarin hij zich al wat vervelend voelde is hij vier dagen helemaal van de kaart geweest.
Vanmorgen werd hij wakker met de opmerking: ’Ik voel me weer goed, straks even zien of de diarree ook over is’.
Vanmiddag ging hij zelfs weer op pad met zijn grote scoot mobiel en nu hangt ook de opklapbare loopkruk aan de achterkant van de stoel zodat hij bij anderen naar binnen zou kunnen. Dat geeft hem heel wat vrijheid. En… maandag naar de chiropractor.
Hij heeft wel een smal bekkie gekregen maar dat voeren we wel weer bij.