Of de poging geslaagd is zal later blijken, over 5 maanden min 5 dagen om precies te zijn. Dat wordt in dit geval 1 april.
De tijden zijn wel veranderd. De K I is er, hoe gemakkelijk is het. Maar puur natuur?? Als kind moest ik al met opa Bijenhof mee met het varken naar de beer. Later op de Boomgaard met pa mee als hij met de koe naar de ‘bolle’ ging bij Koning. Dat ging lopend, bijna 2 km heen en dan weer terug. Wij moesten de koe ‘aanjagen’, zodat die een beetje doorliep. Daarvoor hadden we een tak van een struik in de hand om de koe af en toe op de kont te petsen. Het scheelde dat ik vriendin was met Berdie Koning en dat er altijd wat te beleven was op de Kostede. Van tante Gerritje kreeg ik meestal wat ranja. Vaak waren we als kind getuige van de actie van koe en stier. Als boerenkinderen groeide je er mee op. Behalve stierenhouder was Jan Koning sr ook hengstenhouder. Alleen wanneer we mee gingen om het paard aan te jagen als die onder de hengst moest, werden we binnen gehouden. ‘Dat is völs te geveurlijk bi’j de peerde’, vond tante Gerritje.
Wie had toen kunnen denken dat ze 20 jaar later met pa zou trouwen. Haar man en onze moeder waren overleden en tante Gerritje en vader Hein hebben zo nog 15 goede jaren gehad.
