En ok hier mo-j met zien beiden wean. ’t Peerd geet oe anders lopen…
Pa had een peerd waor Diny wel op ree: Vurose. Dat vuur zat er wel in. As Diny er met naor de rie-jvereniging wol, ree ze’m eers een half uur af in het losse earpelland. En as pa efkes niet opletten wol e d’r wel es vandeur gaon. Het gebeuren ens toe de Lieferinkweg nog Berkendiek heiten en d’r tussen fietspad en de vaarweg holten paoltjes stonnen. Vurose schrok arges van en ging d’r as een gek vandeur, met de karre d’r achter. Dee zag gien verschil meer tussen fietspad en vaarweg. Pa was er gauw af en daor ging ’t hen. Vurose leep strak langs de holten paoltjes en de een na ’n ander zag pa ummeklatsen… pats..pats… pats. Zo ongeveer bie-j de Kruusdiek ston e pas weer stille en kon pa ‘em weer te pakken kriegen. Ik wet niet of d’r ooit nieje paoltjes ekommen bunt want wat later is de weg verhard en heiten ‘et inens gien Berkendiek meer, maar Lieferinkweg- naor de boerderieje van Lettink.