Op weg naar de brunch bij van der Valk kregen we een smsje van Mark: Eta 11.40. “Snap jij dat”, vroeg ik Wim: “Eta 11.40.” Dat 11.40 kon ik nog wel raden. Ze zouden 10 minuten later zijn dan gepland. “Natuurlijk wel”, zei Wim:”dat is [i]Estimated Time of Arrival.”[/i] Dat moet je maar net weten.
De brunch bij van der Valk was mooi en lekker. ‘Het smaakt mooi’, zeggen ze hier wel.
De formule van het brunchen bij van der Valk is blijkbaar : een zeer gevarieerd aanbod in buffetvorm met service gerichte bediening, maar in het groot…. alles in het groot.. Ik denk dat er wel 250 man zat in die zaal, wel allemaal met eigen gezelschap aan tafel.
We werden door de kinderen, aanhang en de ouders van Jennifer en Judith, verwend met bloemen en wat mooie flessen met het een en ander lekkers. Wel bijzonder om met een complete groep te zijn: zes grootouders. We hebben allemaal wat mankementen, maar iedereen functioneert nog naar behoren. Met twee kleinkinderen is wel wat zuinigjes, maar we zijn er maar wat blij mee. Klaas wees me op prachtig geschilderde wolven. Hij schatte in dat ze in het begin van de vorige eeuw geschilderd zijn. Niet fotografisch weergegeven. Op de achtergrond en voorgrond zie ie al een begin van het impressionisme, maar we konden geen signatuur ontdekken.
Heel tevreden gaat iedereen naar huis. Dom eigenlijk dat we niet meteen zijn gaan wandelen, maar we komen samen op de bank terecht met een mooie dvd van de Bieb.
We bellen onze Luttenbergse vrienden en maken een afspraak om hen volgende week op te zoeken. En dan…. gaan we spijkers met koppen slaan.
We houden jullie op de hoogte! Ha!
