Het was weer even ouderwets vanmorgen. Ik had gezien dat ik de wind achter zou hebben wanneer ik op de fiets naar de fysio zou gaan. Het waaide immers zo lekker en daar hou ik wel van. Even het gevoel van vroeger krijgen toen we met de kop op het stuur richting Zutphen zwoegden.
En zo was het. Lekker de wind door je haren en trappen maar. Het scheelt natuurlijk dat ik een E-bike heb, laat dat duidelijk zijn. Ik ben ook geen 15 meer zoals toen.
De terugweg was toch even anders. De hagel sloeg me in het gezicht. Nu had ik de wind dus echt tegen. Daarom nam ik de zandweg langs het bos, ons eigen Schoolpad. Het bos nam toch een flink deel van de wind weg.
Thuis gekomen was de rust bij de kippen weergekeerd. Toen ik een uur geleden weg reed was het me een gekakel van jewelste geweest onder de kapschuur. Ik weet wel wat dat betekent: er zit een kip op het zelf uitgekozen nest en twee anderen willen dezelfde plek en moeten op hun beurt wachten. Maar wat als je nou zo heel nodig dat ei kwijt moet? Dan ga je flink protesteren. De vier jonge hanen stonden instemmend mee te doen. Het was een hels kabaal. Tja… altijd leven in de brouwerij hier.
Nu is de rust weergekeerd. Ik ga zo kijken of het ons inderdaad de drie eitjes heeft opgeleverd die ik verwacht op die plek achter de grasmaaier. De vierde kip doet tenminste normaal. Ze legt haar ei in het hok zoals een volwassen en wel opgevoede kip hoort te doen.
