Ik zit weer te genieten van het spel van de vogels. De geelgorzen die laatst met de telling zich niet lieten zien doen een soort tikkertje in de hulst naast het hek. De roodborst die altijd in de buurt van de vijver is voelt zich heer en meester bij de vogeltaart. Die had ik laatst gemaakt en dat wordt zeer gewaardeerd door onze gevleugelde bezoekers. Af en toe doe ik er nieuw voer op en als het roodborstje even weg is gaan de mezen hun gang. De pindakaaspot aan de boom heb ik omgewisseld voor speciale vogelpindakaas en daar moeten ze wel even aan wennen. De gewone schijnt veel lekkerder te zijn, maar daar zou zout in zitten volgens de dierenspeciaalzaak. De grote bonte hulstboom naast de vijver is een perfecte behuizing voor veel vogels. Ze vliegen er af en aan. De bessen zijn intussen wel op. Ik heb er nog een soort zonnebloem van gaas staan waarin ik zonnepitten doe en meestal wordt daar dankbaar gebruik van gemaakt door de pimpelmeesjes. En dit alles zonder een stap buiten te doen. De specht is ook al geweest en ik kom ook maar eens in beweging. Is goed voor je, zeggen ze.
