foto: mooi oud hotel: Hotel 1900.
‘Jullie moeten er eens uitgaan, ga leuke dingen doen!’, zegt Mark steeds. Dat hebben we dus gedaan, veel gezien en veel oude bekenden gesproken. Het gedoe met Storm door die steile gladde trap was even wat minder. Tja… maar werd uiteindelijk tot tevredenheid opgelost en kregen we een tuinkamer met deur naar de tuin.
Het is vooral leuk om in een andere omgeving te zijn, het strand, de zee… We konden aan de overkant bij de ZUSTERS terecht voor het diner met 10% korting als je de sleutel van het hotel liet zien. Het werd een mosselpannetje voor ons beiden.
Toch was er ’s avonds onze favoriete serie op de tv en zaten we met kussens in de rug op bed tv te kijken want dan had je goed zicht op die tv. De weg terug ging over de Afsluitdijk, altijd weer een belevenis. Daarna door het weidse Friesland, nu eens met prachtig zonnig weer. Jammer dat Wims oud collega Foppe de telefoon niet opnam, anders waren we nog via Nijemirdum gereden. Het was voor Wim wel een kleine tegenslag toen we bij het Witte Paard in Donkerbroek arriveerden en hij z’n favoriete gebakken lever wilde bestellen. Wat had hij daar naar uitgekeken! Jammer, ze hadden nog alleen de lunchkaart net na de middag. Dat houdt hij nog te goed.
Toen we gisteren weer thuiskwamen aan het Schoolpad was iedereen weer blij. Storm en Queeny omhelsden elkaar bijna. Ze hadden elkaar blijkbaar echt gemist. En toen ik weer in mijn eigen gemakkelijke stoel zat besefte ik dat het helemaal klopt dat Eigen Haard goud waard is.