De barricades die onder en naast het hekje zijn aangebracht zijn wegens de ontsnappingspogingen van Geesje bedacht.
Hé, ik hoor ze het eerst en ren alvast naar het hek. De zussen komen achter me aan, maar ik ben het eerst. Het jongetje met z’n blonde krullen komt al aanrennen met de fles. ‘Ik doe Geesje wel’, zegt hij. Dat klinkt goed. Dat is beter dan gisteren. Toen kwam de moeder alleen. Ze kwam met drie flessen aanzetten en wie was toen weer nummer laatst. Ikke..! Jazeker, die dikke schreeuwers gingen weer voor. ‘Wacht maar’, zei de moeder steeds, ‘jij bent zo aan de beurt Geesje. Ik heb maar twee handen’. Maar dat leek me niks, dat duurde me veel te lang. Ik nam even een aanloop en sprong meteen op de rug van één van de zussen….en probeerde bij een fles te komen. Jammer, ik werd meteen naar beneden gewerkt. Ik moest gewoon geduld hebben, zei ze nog.
Maar nu… Mmmm lekker. ‘Er is nog een beetje over’, zegt het jongetje, ’mag ik dat aan Geesje geven?’ Dat is het betere werk. Van mij mag hij iedere dag komen.