‘Werkt u in de zorg?’, vroeg de dame met mondkapje bij binnenkomst in het vaccinatiecentrum. Ik ging meteen nog iets rechterop lopen. Ik op mijn 77e in de zorg?? Ik beschouw het maar als compliment. Vermoedelijk had ik voorrang gekregen bij het vaccineren als het zo was. Nou ja… misschien niet de ‘Zorg’ die zij bedoelde maar als mantelzorger heb ik intussen ook mijn sporen wel verdiend de laatste 2,5 jaar, dacht ik zo.
Vorige keer toen Wim telefonisch zijn afspraak mocht maken vroeg ik of ik misschien meteen mee kon komen. Maar nee, ik was nog te jong, maar in week 10 mocht ik uit mezelf wel gaan bellen.
Dat deed ik gisteren dus, maar de pc van de medewerker die ik aan de lijn kreeg blokte mij nog. Pas vandaag kon mijn geboortejaar afspraken maken. Toen ik vanmorgen een nieuwe poging deed werd er meteen opgenomen en tot mijn verbazing kon ik om 10 voor 12 al terecht voor mijn eerste prik.
En toen bij de ingang kwam die vraag: ‘Werkt u in de zorg?’
Ik kan niet anders zeggen dat alles perfect georganiseerd was. Toen ik het kwartiertje na de prik zat te wachten zoals gevraagd was kwam er een vrijwilligster van het Rode Kruis langs om te vragen of het goed ging. Met mij ging het goed en even later hoorde ik een oude grijze dame achter me vragen hoelang ze nog gegijzeld werd. ‘U wordt helemaal niet gegijzeld’, sprak de Rode Kruis dame, u zit hier helemaal vrijwillig hoor. En zo ging ik weer op huis aan, de eerste is binnen. 13 april het vervolg…Nee, ik heet nog geen Baudet….
