Ik heb nog nooit zulke gekke kippen gehad, zat ik me gisteravond te bedenken. Rob had ze netjes in het donker in het hok gezet. ’s Morgens mochten ze in de ren en ’s avonds gingen ze weer terug op stok. Dat duurde niet lang want de haan met een paar van zijn harem bleven op het zoldertje zitten, wel raar. Intussen bleven de oudste twee strak in de hulstboom. Elke morgen was er ruzie in de tent want de oudste twee lieten merken dat ze de baas zijn en joegen de hele meute inclusief haan weg bij het voer. Ik strooide dus op meer plekken een handje vol. Ook dat hielp niet. Eerst zelf de buik vol en daarna die nieuwe indringers. De laagste in rang van die indringers, een wat zielige bruine, heeft het helemaal het slechtst. Die wordt door eigen volk weggejaagd. Die hiërarchie bij kippen is me wat.
Een tijdlang was de grijze nieuwe kip nog broeds en ’s avonds ging de haan er gezellig bij zitten en leunde als een beschermheer over haar heen. Nu die broedse periode is afgelopen wil er geen kip meer ’s nachts in het hok en waar ze de eieren leggen? Geen idee meer. Ik denk dat die her en der in de nacht door ongedierte worden opgevreten. Het kleine zwarte kipje die trouw elke dag een groen ei legde is ook verdwenen.
Nu heb ik op twee plekken een stoel staan om te kunnen observeren waar de kippen heen gaan ’s morgens. Misschien krijg ik zo toch weer een paar eieren te pakken.
En warempel, ik ging stiekem achter een witte kip aan die over de takkenwal verdween. Ik zorgde ervoor dat ze mij niet zag. Wat later ging ik buiten de wal op onderzoek uit en na goed zoeken zag ik haar zitten in een holletje tussen de takken. Na een uurtje ging ik kijken en warempel er lagen twee eieren van twee verschillende kippen.
Is nu al twee dagen goed gegaan. Telkens liet ik één ei liggen en de volgende middag lagen er drie. Vanmorgen keek ik bij het pakken van de krant uit de bus even of het lok ei er nog lag. Weg was ie. Ik heb er toch maar even een nieuwe in gelegd. Zou jammer zijn als dit legplekje ook de mist in ging.
Eigenlijk snapte ik er niks van dat het hok zo in ongenade gevallen is, tot een paar dagen geleden. Ik ging uit gewoonte even in het hok kijken of er misschien toch een ei in het legnest was bijgekomen. Nee dus. Later begreep ik de waarschijnlijke oorzaak. Ik kreeg overal jeuk en toen ik boven een blad papier mij haren eens flink uitschudde kwamen er heel kleine, bijna onzichtbare luizen uit. Ik kon meteen onder de douche en de kleren in de was.
Nee het zijn geen bloedluizen, maar ander hinderlijk spul. Die kippen zijn zo gek nog niet.
Ik heb al één keer het hok flink gespoten met een middel van de Welkoop. Dat zal nog een paar keer moeten. Een andere optie is levende mijten in het hok doen die de luizen opvreten.
Voorlopig ben ik er nog niet klaar mee. Wim zuchtte een keer: ’As den laatsten dood is scheie wi-j uut met die kippenbende’.
En ik? Och… het houdt me van de straat.
