Ja hoor, Rick was er nog eerder dan Gera met Henry en Tonny. Hij sloeg direct maar aan het bladruimen. Ik had wel gedacht dat ze niet zo snel bij haar schoonmoeder Jannie weg te krijgen waren. Die houdt ook van gezelligheid en zo vaak ziet ze haar Canadese kinderen niet.
Maar tegen half vier waren ze er. Het is met Gera altijd of de tijd heeft stil gestaan, je praat verder waar je gebleven bent. De post naar de USA doet er vreselijk lang over. Ze had het boek Mark en dat van Gerhard vorige week pas gekregen. Heeft er wel 2 maanden over gedaan, maar ze las MARK in één adem uit. Ook zij was er door geraakt. Nu Gerhard z’n boekje nog, daarin speelt zij ook nog een kleine rol, denk ik.
Henry en Tonny namen mijn laatste boek Brieven uit Barchem mee. Het is maar goed dat ik er alweer wat bij heb besteld bij Peter. De brieven van opa zijn universeel, voor iedereen de moeite meer dan waard. Daar kom ik steeds meer achter. Ook Jan en Ria waren al onder de indruk van deze brieven, soms serieus, dan weer een terugblik naar zijn jeugd maar steeds met de humor die opa eigen was.
Zo hadden we samen een mooie familiemiddag. Gera blijft nog een paar dagen in Hattem voor ze weer afreist naar haar eigen gezin op haar plek in Canada.
