Gisteravond besloten we om vanmorgen bij moeder van der Kolk te gaan koffiedrinken in het Zorgcentrum De Bongerd in Hattem.
Als we bij Ben en Niesje voor de deur parkeren staat Ben ook al klaar om mee te gaan. Moeder krijgt nl een nieuw keukentje net als de rest van de Bongerd en nu moet er opgeruimd worden. Ik kan je vertellen dat de hoeveelheid vazen en bakjes in de aanrechtkastjes niet te tellen is. In die 5 jaar dat ze in De Bongerd woont heeft ze heel wat bloemen en plantenbakjes gekregen.
Moeder heeft even moeite met de herkenning. Ze ziet zo slecht en haar gehoor is ook afhankelijk van haar gehoorapparaat. Wanneer we op haar kamer zijn zet Ben haar “oortjes” even in de week. “Nou kunnen we lekker alles over je zeggen”, zei Ben. “O… jullie doen maar”, zei ze. “Kan me niks schelen”, gevolgd door: “Waar hebben jullie het allemaal over daar in de keuken”?
Haar rollator is een onmisbare hulp. “Ik heb je Mercedes al klaargezet”, zegt Wim als we haar weer naar de Binnenplaats brengen. Ze zullen net gaan zingen met de groep en daar is moeder gek op.
We gaan nog even naar Niesje om bij te praten en een kop koffie, maar die heeft de tafel al gedekt en we kunnen zo aanschuiven! Niet gek!
Zelf gaan ze ’s middags nog even naar Utrecht op en neer om de cadeautjes voor Paulijne en Elianne te brengen die de sint per ongeluk in Hattem bezorgd heeft. Niesje kon het dit jaar niet redden om met z’n allen sinterklaas te vieren.
Wanneer we wat later Zwolle verlaten zak ik wat onderuit en merk pas waar we zijn wanneer we bij Mark en Jennifer voor de deur staan in Sleen.
Nog één week en de keuken zit er in. Wanneer we weggaan zullen ze de tafel gaan passen in de nieuwe keuken. Het gaat een echte woonkeuken worden. Met kerst gaan we hem uitproberen. Hoera!
