Het is een internationaal gezelschap: Nederlands, Nigeriaans en Grieks. De voertaal is Nederlands afgewisseld met Engels. Toch leuk om een vriend te hebben die even met je mee gaat en je weer terug neemt naar Amsterdam. De auto wordt met vereende krachten, dwz Arend rijdt en Wim en Vangelis geven aanwijzingen, op zijn voorlopige plaats gereden.
‘Waar is Amaka?’, vraag ik op een gegeven moment. Arend grinnikt. ‘Die zit al weer in de auto’. Haar angst voor dieren is groot. Vlug gaat Tessa naar binnen. De katten heeft Amaka nog niet ontdekt en laten zich ook niet zien.
Dan gaan we aan de koffie, thee en de mosterdsoep van Wim. Ze genieten er zichtbaar van. Ze raken ook al niet uitgepraat over ons plekje hier en de knusheid aan de binnenkant… zo gezellig… cosy. Ja dat vinden we zelf ook nog steeds.
Jammer dat ze haast hebben. Ja ja… Vangelis heeft een date, voor de eerste keer met dit meisje. Hij heeft afgesproken om een bloem bij zich te dragen. Maar wat… zo’n dikke anjer leek hem wel wat. Die hebben we niet in de tuin, maar een paar witte rozen wel. Die worden in nat papier met een plastic zakje met een elastiekje om de stelen, ingepakt. En zo gaat even later ons gezelschap weer naar Amsterdam.
Succes met je date Vangelis! Het wordt vast een leuke avond want hij is een gezellige prater.
[i]It’s an international company: Dutch, Nigerian and Greec. We speak Dutch and English. So nice to have a friend like Vangelis to drive you back home to Amsterdam. The car is been placed on his spot waiting for Henry and Tonny in April. Arend drives and Wim and Vangelis give the directions.
Wheré is Amaka? I said on a certain moment, I missed her. Arend smiles : ‘She got away in the car again’. She has a big fear for animals. So we put Tessa somewhere else for a moment. She didn’t notice the cats.
Than it’s time for coffee and tea and the speciality of the house: the famous mustardsoup Wim cooked for them. They enjoy it all and love our place… so cosy and that’s what we feel about our home too.
It’s a pity they have to leave so quickly. Yes yes… Vangelis has a date tonight, the first time with this girl, so he’s a bit nervous about it. He will be recognized at his flower… but what kind of flower? He was thinking about a big carnation, just that one our prins Bernhard used to have. But that’s not in our garden. I can give him a few white roses. So… with a lot of wet paper and a plastic bag with a shirr around the stems, he’s ready to go. Have a nice time Vangelis! I’m sure it will be an amusing evening while he’s a good entertainer.
[/i]