En dan kan deze foto van ome Gijs en tante Mies ook niet ontbreken. Je kunt zien dat ze allemaal ongeveer in dezelfde tijd en plaats getrouwd zijn. Let maar eens op de achtergrond op de foto’s.
Gijs was zoals dat vroeger heette "in de kost" bij tante Heintje en ome Koos in de Steeg, waar hij jachtopziener was. "D’r zat bij Gijs geen vrouwenvlees aan", volgens Heintje. Toen Mies echter op het toneel verscheen, bleek dat toch mee te vallen. Ik heb het altijd een bijzonder aardige man gevonden die enthousiast vertellen kon over zijn dieren in het wild.
Ik heb het helemaal in het begin al eens vermeld, maar hier past zijn vertelsel toch bij.
Mama was al ziek toen we toch nog bij Gijs en Femmy op bezoek gingen: mama, Diny en ik. Tante Mies was toen al- veel te jong- overleden.
Ome Gijs was jachtopziener op de Veluwe. Hij woonde met tante Mies aan de rand van de Onzalige bossen. Hij had zelf wat kippen die gewoon om het huis liepen en ’s nachts in een boom gingen slapen.
Op een nacht werd hij wakker van het angstig gekrakeel van zijn kippetjes. Hij in z’n pyama naar buiten en ziet nog net Reintje de vos met een kippetje in de bek weglopen. Hij klapte in zijn handen… en Reintje liet van schrik z’n kippetje vallen. Ome Gijs nam z’n kip mee naar binnen en gaf hem wat water met een asperientje daarin opgelost.
Een paar dagen later was de kip weer helemaal de oude.
"Och", zei Ome Gijs, "Eigenlijk gun ik Reintje best af en toe een kippetje. Die heeft ook recht van leven".
Toch timmerde hij toen een hokje voor z’n kippen.
Ja vertellen over "zijn" dieren … dat kon hij.
Reintje is bij ons nog niet geweest. We moeten af en toe zelf de hanen uitdunnen door ze in de grote hondenbench te lokken.
