Omstreeks 1994- [i]ik weet dit omdat Herman dat jaar inderdaad 90 jaar zou worden-[/i] ging Hanna aan het opruimen en stuurde ze een stel brieven, die opa ooit aan haar en Gerrit schreef, naar Bram en Bettie. Een paar maanden geleden kreeg Joop ze van Bram en mochten ze van hem ook op deze website gepubliceerd worden.
Waarde Bram en Bettie,
Zoals ik je beloofd heb Bram, zijn hier een paar brieven van vader bij. Uit de tientallen brieven heb ik er maar een paar uit genomen. Het geeft ook niet welke, want uit al die brieven spreekt dezelfde geest waar Vader uit leefde. ‘k Hoop dat jij of jullie er ook wat van kunt leren of tenminste over nadenken. Je mag er verder mee doen wat je wilt.
‘k Wil nu ook nog bedanken voor die gezellige dag bij jullie in Durgerdam.
We waren zaterdag nog bij Hendrik Jan. Zijn jongste zoon was jarig. En Bertha en Hendrik Jan waren nog vol lof over die dag bij jullie, ook voor de goede zorgen van Bettie niet te vergeten. Al met al was het een mooie dag voor ons allen en ook voor jullie hoop ik.
Heb je nog weer naar Herman gebeld? Heintje heeft ook gebeld en hoorde dat ze nog steeds in het ziekenhuis was en er nog geen vooruitgang is. Voor Herman wordt het wel eenzaam, moeten hem straks toch wel gedenken op zijn 90e verjaardag 17 juli.
Bij H Jan krijg ik toch telkens weer een schok als ik die oudste, Jack, zie met één been. Hij draagt geloof ik nooit het kunstbeen. Hij redt zich zo best. Zaterdag was hij aan het timmeren op zijn kamer. Ik zeg tegen H. Jan:”Kan hij dat dan?” “Als hij ’t niet kan, dan moet hij het maar zeggen.” Dus niets geen ‘gekwaak’ van zijn kant, misschien maar goed zo.
Vrijdag had hij een kameraad van Schiphol gehaald, die in Bosnië was, maar nu drie weken met verlof kwam. Door die drukte op de wegen hadden ze er 3,5 uur over gedaan, hadden toen meteen tijd van praten over zijn belevenissen daar.
’t Papiertje is vol, kan er nog net bij in. Nu Bram en Bettie, ontvang de groeten van ons allen
Hanna
[i]Is deze Hendrik Jan misschien een broer van Gerrit Voortman?[/[/i]b]