[i]Zou de linker Hendrik Jan Gr. Nuelend zijn?
Ik vond het al wel een heel grappige foto! Geen wonder… Joop hielp me uit de droom… Het zijn Willem en Trui Groot Nuelend, broer en zus van ome Hendrik Jan.
Zoals opa Bijenhof ons de gedichten voordroeg van [i]Hans Knol [/i]en Wat za’k mien Truuken schrieven die uit het begin van de 19e eeuw stamden, zo werd er op de Jongelingsverenigingen in de 30er jaren ook gedicht en voor gedragen. Natuurlijk ging het over zaken die dichtbij hen stonden en die op een humoristische manier op feestavonden voor het voetlicht gebracht werden.
Zo is er van ome Hendrik Jan Groot Nuelend het een en ander bewaard gebleven. Hierbij een proeve van zijn dicht- en vertelkunst:[/i]
Hannes de recruut
[i]’t Is da’k et motte, maor anders… Ie-j zollen d’r gek van wodden met al die kinderachtigheid hier. Ik zal d’r oew es een stuksken oaver veur zingen.[/i]
Ik mos gaon dienen de soldaoten
Ver van huus in ’t garnizoen.
Mien oldershuus mos’k gaon verlaoten,
Is dat noe een manier van doen.
Ik kan et thuus zo heel bes stellen
Van alles heb ik al bepruufd
Maor da’k hier noe een jaor mot blieven
Och dat maakt mien zo bedroefd.
Toe’k mien mooder mos verlaoten
Reern ik mien zowat kepot.
Ik dach wie mot noe geiten hoeden
’t Is veur de diers een hard lot
Dat ik de beesjes mos verlaoten
Waormee ik ’t land heb um eploegd
En noe gaon dienen de soldaoten
Och dat maakt mien zo bedroefd.
Gistren mos ik exerceren
Netjes stappen in de maot
En dan ’t geweer weer presenteren
Veur zon hogen kammeraod.
’t Is alle dagen schelden, kieven.
Jao mien gelaot is jao heel deurgroefd
En da’k hier noe een jaor mot blieven
Ok dat maakt mien zo bedroefd.
Annemieken te verlaoten
Och dat viel mien ok zo zwaor
En mien etten en mien drinken
Laot ik bienao daaglijks staon.
Ik bun verliefd tut an mien oorne
Van alles heb ik al beproegd
Maor da’k hier noe een jaor mot blieven
Och dat maakt mien zo bedroefd.
Leven onze dierbre koninginne
Jao ik blief oew altied trouw.
Trouw za’k oe steeds blieven dienen
Jao gij eedle koningsvrouw
En dat gij schone koningsvrouwe
Gij die toch zoveel verdroeg
En dan zo vaak versmaad… jao gewis en waor,
Ach dat maakt mien zo bedroefd
[i]Jao en dan he’k noe ok nog een brief van huus ekregen en den hef et d’r veural niet better op emaakt. Ik zal em oe es veurleazen.[/i]
Smadelenborg, den 24 en van de….
[i]Och heden zol mien moder noe ok al 14 dagen met de tied in ’t veurten weazen?[/i]
Mien besten lieven Hannes… [i]Jao daor begint et altied met.[/i]
Jao Hannes iej zult al wel es lange uut ekekken hebben of d’r neet een breef van huus kwam. Nou mien jonge hoe geet ’t oew nog? Et geet ons allemaole best, as allene vader den hef mond- en klauwzeer ekregen… onder de beeste, maor dat geet toch ok al weer aardig veuruut. Jantjen van Hendrik ut de Weie is noe ok al an etekend en ze zekt dat ze ’t goed dut want de mensen zekt dat de jonge dee ze krig bast van ’t geld. En daor geet t’dan toch maor umme.
Bie-j ons in de kerke hebbe wi-j ok een nieje preakstoel ekregen, Hannes, en dat ding dat preakt dan toch zo lekker.
Toe Hannes a-j es tied hebt laot oew dan is uutschilderen en stuurt dan oew schilderieje is aover.
Hannes mien jonge hoe geet ’t oew met de kipperool en met de generool?; ’t roolt daor bie’j oele allemaole, zeg vader nog wel es.
En hoe geet ’t oew met de kuch? Ku’j ze wel bieten met oew ongelukkige tande.
En hoe geet ’t oew met oew tractement? Zie’t da’j d’r nog een cent van oaver holt, a’j dan soldaot af bunt dan krieg ie’j un nieje bokse.
Hannes, de osse is ok melk ewodden en noe wil oew vader niet meer geleuven dat ’t een osse is.
En de motte hef ok keuntjes ekregen, 14 en een doojen. “t Geet ‘r ons best met.
En mien Hannes, oew vader hef oe al leerkes oaver de klompen eslagen en dan ku’j ze antrekken a’j weer kompt. Jao Hannes oew vader en moder die denk zo vake dat et toch wel een hele ere is a’j denken kunt da’j een jonge hebt die d’r veur helpt zörgen dat ons land neet deur Duutsland verinneweerd wordt. Annemieken is laats ok nog bie’j ons ewes. Dee wil oe ok absoluut es schrieven en den breef den mo’j dan maor bie’j oe in de schoene leggen want den zal wel gleujen van leefde en dan he’j metene gien las meer van kolde veute.
Jao en wieter is hier ok al gien niejs meer en dan mo’j oe maor weer goed holl’n en dan mo’j de groeten hebben van Vader en Moder en van Annemieken en van de osse en de kies en van ’t varken.
Die zich oew dierbare olders neumt.
[i]Zo’j daor dan neet umme grienen motten?[/i]
Hendrik Jan Groot Nuelend
Brummen, 7-2-‘37