De oudste en de jongste…
Wim heeft weer pech. Voor de tweede keer dit jaar heeft hij last vaneen rode dikke plek aan de buitenkant van zijn grote teengewricht. Tot nu toe zakte het steeds af met een voorgeschreven kuurtje, maar dit keer niet. Tijdens ons uitje naar Ieper was het al lastig voor hem en eenmaal thuis deed hij kalm aan, maar ook dat heeft tot nu toe geen enkel effect. Het kwam goed uit dat hij van Ben en Diny dvd’s meekreeg die een uitgebreide documentaire bevatten over de tweede Wereldoorlog en zijn achtergronden. Hij is er helemaal zoet mee. Onze huisarts is intussen op vakantie. Daarom toog Wim gisteren naar de homeopaat. Die heeft hem al vaker van spierklachten afgeholpen. Hij kreeg van hem medicijnen mee, drie kleine pilletjes die je niet met je vingers aan mag raken. Toen hij vanmorgen de derde zo vanuit het zakje in zijn mond wilde laten glijden, ging het mis en foets…. niet weer terug te vinden natuurlijk. We hebben op onze knieën de hele keuken nageplozen, maar waarheen dat hele kleine pilletje gesprongen is…Joost mag het weten. ‘Heb ik weer…’, mopperde hij. Maandag zien we wel weer. Nu zit hij op zijn favoriete plek, in de sauna. Op internet heb ik gelezen dat het goed zou zijn voor de jicht. Dat is tenminste wat. Volgens de voedingsvoorschriften bij jicht moeten vlees en vis beperkt gegeten worden en liefst geen alcohol en suiker. Met dat laatste heeft hij geen enkel probleem. De rest… nou ja.. Maar ja… je doet wat voor je gezondheid!