Hetty Site

Hello Goodbye…

“Nee hè…”. “Ja… toch”. ’t Is jammer maar alle oranje kan weg of in de kast. We hebben Mark en Jennifer maar ondersteund in deze trieste aangelegenheid. Ik hoop dat Gerhard en Robin deze klap ook te boven zijn gekomen.
Het had geen haar gescheeld of we hadden geen oranje gezien. Rick kwam pas om 10 over 5 i.p.v. 10 over 4 aan. Toen was de bagageband stuk. En tot overmaat van ramp werd bij het afrekenen op het parkeerdek Wim z’n betaalkaart ingeslikt en moest er iemand bij komen om die weer tevoorschijn te toveren.
Het wachten was trouwens helemaal niet zo vervelend. Je kreeg zo’n Hello Goodbye gevoel bij het zien van al die blije gezichten. Opa’s en oma’s werden opgewacht. En opa’s en oma’s wachten op hun kleinkinderen. Het waren allemaal mensen die op de vlucht van Calgary aan het wachten waren… dus ook veel verhalen over Canada. Je hoefde iemand alleen maar aan te kijken en ze begonnen meteen te vertellen. Er was een hele familie bij met een stokoude opa en oma die hun eerste achterkleinkind voor het eerst zouden zien. Er werden stoeltjes voor ze aangesleept bij de reling. Maar toen een kleindochter beweerde dat Calgary aan de kust en Vancouver verder het binnenland in lag…. wer ze wel door die oude opa met stok gecorrigeerd. We zaten er weer helemaal in.
Op de heenweg naar Schiphol komen we altijd langs Soest en ook nu hebben we Gerke en Wim verrast met een bezoekje. We hadden nu van te voren niets gezegd omdat Gerke met haar been in het gips zit na een nare val in de badkamer en geopereerd is. “Er zit geloof ik een hele ijzerwinkel in dat been”, zei ze. Ze heeft nog steeds veel pijn. Hermine was er ook . Morgen komt Nienke om Wim z’n aandeel in de huishoudelijke beslommeringen ietwat te verlichten. Altijd fijn om elkaar weer te zien. Gerke heeft de gemakkelijke stoel van tante Hermien met zo’n uitklapstuk… je weet wel. Niemand wilde dat ding hebben nadat tante Hermien overleden was. Nu komt het weer goed van pas!

En wie is er altijd blij wanneer we thuiskomen? Natuurlijk onze Tessa en even later strijkt ook Suze met haar zachte staart langs onze benen.