Neef Wim stuurde nog een foto uit de oude doos. Tante Riek Scholten was een nichtje van onze moeders, ok een Bieënhöfken. Ze was getrouwd met ome Willem Scholten, de bakker aan het Hoge in Vorden. Wim meldde dat hij als klein jochie op weg naar of van de kleuterschool, vaak bij tante Riek in de bakkerswinkel naar binnen liep en mee naar achteren mocht. Hij kreeg dan lekkere kruimels. Ik kan me voorstellen dat die lekker waren, want behalve brood bakten ze ook heerlijk banket. En… de specialiteit van ome Willem was: zwanenhalzen. Dat leek mij een soort bladerdeeg met veel eieren en suiker. Het was een zéér geheim recept. Het is later doorgegeven aan een andere Vordense Bakker, ik denk van Asselt, maar dat weet ik niet zeker.
Mijn herinneringen gingen meer richting orgel, want aan dit orgel kreeg ik les van ome Willem. Wij hadden thuis het orgel van vader Hendrik Jan en ik als oudste moest daar maar op leren spelen. Ik heb nog steeds een hekel aan alles wat moet en dit was, jammer genoeg voor ome Willem, paarlen voor de zwijnen. Het werd geen succes. Diny deed het later heel wat beter.
Tante Riek en ome Willem Scholten hadden zelf geen kinderen maar wel een pleegzoon die als onderwijzer jarenlang op Biak in Nieuw Guinea les heeft gegeven.
Later kwam ook Betsy bij hen in huis als pleegkind. Ik herinner me dat ze in de 6e bij ons in de klas kwam. Zowel ome Willem als tante Riek Scholten hielden van kinderen en als ze er dan zelf geen hadden… dan wilden ze wel met liefde zorgen voor die van een ander.
