Het is me wat. Heb je net alles onder controle wat betreft de legplekken van de kippen, komt er weer een kink in de kabel. Queeny ontdekte de nepeieren, kauwde een plastic ei kapot, een kalkei is ineens foetsie en een andere door midden. Het lijkt wel of ze altijd honger heeft en steeds op zoek is naar iets eetbaars en dan probeert ze maar wat. Het gevolg is dat de kippen in de war raken. Ze herkennen hun vaste legplekken aan een ei. Nu gaan ze nieuwe plekken zoeken. Waarom ze niet allemaal een nest in het hok gebruiken is mij een raadsel. Vier nesten zijn er en de rest van het hok is overdag ook nog leeg. Nee, de dames maken hier de dienst uit. Er is één kip, met een lichte staart, die het meeste kabaal maakt. Ze kan een half uur hevig staan te kakelen omdat de vorige kip nog op háár nest zit. En is ze zelf klaar met het legproces dan zal je dat weten ook… opnieuw een kakelconcert.
Vanmorgen legde ik maar gauw een gewoon kippenei in het nest achter de klimop en warempel, er zat zonet weer een kip op. Een andere had toch de plek onder de kapschuur herontdekt.
Wat kan een mens druk zijn met een stelletje van deze muiters. Maar we genieten wel van dit eigenzinnige kippen gedrag.
