Hetty Site

Het is weer zover…

Het was zover. Voor het eerst sinds 14 december toen ons leven op de kop ging staan, ben ik weer gaan aqua joggen. D.w.z. Wim praatte me er naar toe. ’s Avonds ben ik het altijd echt van plan, maar wanneer ’s morgens de wekker een half uur eerder dan normaal afgaat bedenk ik me nog wel eens. Niet Wim, die dirigeert me met vaste hand het bed uit, want het is zo goed voor me. En dat is het natuurlijk ook. Vorige week zou ik ook al gaan maar door alle gehaast na de honden, kippen, kat en onszelf gevoederd en onszelf in de kleren te hebben was ik al aan de lat, wat Wim weer bezorgd deed kijken en zuchten.
Vanmorgen sprak hij me dus moed in en ik ging op pad. Natuurlijk beviel het goed, zoals vanouds kan ik wel zeggen en vanzelf vroeg iedereen naar de situatie van Wim en ik moet hem van iedereen de hartelijke groeten doen met zelf knuffels er bij.
Aansluitend moest het oud papier weggebracht naar de Bargeres. De opbrengst is voor Valerius. Wim deed het altijd trouw, het oud papier van drie gezinnen. Nu bood buurman Jans aan om mee te gaan. Eerst bij Jans Geesje op de koffie en daarna op naar de Bargeres.
Ik keek om me heen of ik de oranje jasjes van de Emco zag, wel oranje maar geen Rick. Hij zit meen ik nu in de Bruntingerbrink en daar kwamen we niet langs. Jans hielp met het uitladen en toen was het hup naar de apotheek voor medicijnen voor Wim.
Na het eten terwijl we naar het maken van linzensoep zitten te kijken op de tv zit ik even bij te komen.
Bij elke stap die ik buiten de deur doe roept Wim: ’Doe je voorzichtig?’
Tja… voorlopig moet er wel één in de benen blijven.