Vaak kan ik van de meditatie van de voorganger in de kerk niet alles onthouden, wel flarden. Vandaag was het Rien die onze predikant Door-Elske verving. Tja… gevallen met hond uitlaten, vervelende gecompliceerde breuk van de pink, kan niet auto rijden. Gelukkig kon Rien een mooie overweging te pakken krijgen. Die ging o.a. over het loslaten van wat achter je ligt. Dat is me nogal wat. Toch krijgen we er allemaal mee te maken. Weer een levenslesje…
Mooie viering….
Vorige week op IJsselvliedt hadden we veel contact met Ton, vroeger werkzaam in de scheepsbouw. Hij had met Wim vanzelf een bijzondere klik. Beiden wisten waar ze het over hadden. Hij vertelde ook over zijn vrouw die in een verpleeghuis was opgenomen. Tijdens de eerste coronagolf werd daar de hele afdeling besmet door een verzorgster. Ook zijn vrouw. Ze overleed na vier weken net als de verzorgster. Ton had zijn vrouw niet meer mogen bezoeken en zelfs geen afscheid kunnen nemen. Dat was hard na meer dan 60 jaar huwelijk. Het is nu 2 jaar geleden. Ton is intussen 92, nog goed ter been en kon ondanks alles toch verder. ‘Mijn vrouw zou niet willen dat ik bij de pakken neer bleef zitten’, zei hij. Hij was het leven nog niet zat en de afgelopen week was hij druk in de weer met zijn videocamera. Hij zet het in verkorte versie op een dvd’tje. ‘En weet je’, zei hij met een lachje, ‘mijn kleinkinderen hebben niet eens meer een dvd speler’.
Zo gingen we gisteren na de dienst aan de koffie. Wim zit altijd aan zijn vaste stamtafel met meestal alleen mannen. Een van de heren die net zijn vriendin aan onze tafel had gebracht wilde ook die kant op: ’Ik ga naar het leugenbankje’. Wat betekent zoveel als gezelligheid en waarschijnlijk ook wel eens sterke verhalen.
Hier heb je ze.
‘Wat ga je ermee doen?’, vroeg er een toen ik deze foto maakte. .
‘Als jullie er geen bezwaar tegen hebben plaats ik het op mijn website’. Niemand had bezwaar.
Ik dacht meteen aan ons eigen leugenbankje. Toen we net aan het Schoolpad woonden kwamen we geregeld bij de kwekerij van Bernd Schulte. Zijn vader was dit bedrijf begonnen en legde zich toen als hobby toe op het maken van handige dingen van hout. Zo stond daar ook een bank met op de rugleuning de volgende tekst:Op deze bank werd zo gelogendeze plank is er van krom gebogen .We vroegen of hij er voor ons ook een wilde maken. Dat gebeurde. Na 15 jaar zakte die in elkaar, het hout van de staanders bleken niet bestand tegen ons gewicht. De rugleuning met de tekst is er nog. Wie er belang bij heeft om er iets leuks mee te doen mag zich melden.