Oma Siet met Henry en Tonny op bezoek in Aalten toen Gerhard 1 jaar werd.
Mocht je je afvragen wat Gerhard hier zo leuk vindt,… Henry laat Gerhard met z’n handje over zijn lip gaan terwijl de nieuwbakken oom Br br br geluidjes maakt.
Iets meer dan een jaar woonden we in het mooie Aalten. Het heet niet voor niets het Jeruzalem van de Achterhoek, veel kerken dus. Bovendien had de weg van Ruurlo naar Lichtenvoorde de bijnaam Psalm 119. Voor de kenners van het Psalmboek is het duidelijk dat dit een héééle lange weg moet zijn, want Psalm 119 heeft vele verzen. Het werd een bewogen jaar. Wim was alle avonden thuis, er was ook hier een school waar ik in kon vallen, Hond Sacha deed zijn intrede en verdween naar een collega buitenaf, Rick werd geboren net als Willem Alexander , ik haalde mijn rijbewijs en we woonden in een straat met doorzonwoningen, sociale controle dus. Ik hielp een buurkindje ter wereld en regelmatig waren we op de Boomgaard te vinden en in de zomer gingen we op vakantie… naar Hattem. Het was een mooi jaar en, hoewel we na dat jaar aardig ingeburgerd waren, besloot Wim dat hier niet zijn toekomst lag. Als techneut beviel het prima om de eiersorteer- en inpakmachines van Staalkat in elkaar te zetten, maar de reparatie bij de diverse kippenboeren was minder. Meestal moest je ’s nachts de storingen oplossen en als zo’n machine mankementen vertoonde lag er vaak een laag eierstruif onder. En dat vond Wim minder. De lucht die daar af kwam… Het was ook het jaar dat Henry en Tonny zich verloofden en Ben en Niesje ontdekten dat ze samen verder wilden. Vader Paul had al in de gaten dat er wat broedde want de brieven voor Niesje met als afzender BG waren voor hem eerst een raadsel. Uiteindelijk kwamen ze voor de draad met hun plannen. Toen ze op de dag dat Rick gedoopt werd samen verschenen was het raadsel al opgelost en oom Paul was helemaal gezwicht: ’Voor een fles Bokma mag je d’r hebben’, waren zijn gevleugelde woorden.
We hebben nog even overwogen te solliciteren op een baan in de suikerindustrie van, ik meen, Etiopië, waar ook onderwijzers zeer welkom waren. Ik moet er niet aan denken dat dat wat geworden was. Ik… in die hitte, maar ja, ik wist nog niet dat ik daar slecht tegen kon…..
Uiteindelijk werd het Stork in Hengelo!