Ooit kreeg ik een vraag van iemand die graag het gedicht van het varken van de Wildenborch wilde hebben. Hij had iets over de Wildenborch en het varken op mijn website gelezen en bestempelde mij als ‘kenner van het kasteel en zijn geschiedenis’.
Nu ken ik wel het verhaal van dat varken dat bij een belegering van de Wildenborch iedere morgen flink aan de staart werd getrokken zodat het, zoals je misschien weet, ontzettend ging krijsen. Zodoende dachten die Deventernaren dat er nog zoveel eten binnen de muren van het kasteel was dat ze nog lang geen honger hadden en de belegering opgaven.
Maar een gedicht? Kan ik me niet herinneren. Ik dacht dat misschien de dichter ACW Staring die ooit op de Wildenborch woonde er misschien een gedicht over geschreven had en ben via internet in een gedichtenbundel van hem gedoken. Maar niks….
één van jullie soms?
Maar wat is het leuk om nog eens in de gedichten van ACW Staring te duiken. Jaromir en zijn avonturen….. Het werd een latertje die avond.
Een klein gedichtje van Staring, dat waarschijnlijk nog steeds in elk literatuurboek Nederlands te vinden is, wil ik jullie niet onthouden. Alsjeblieft:
Het hondengevecht
Bereisde Roel zag op zijn tochten
Geweldig veel! Twee Bullebijters vochten,
Voor ’t wijnhuis, in een kleine Poolse stad,
Terwijl hij juist aan ’t venster zat:
‘Zulk vechten, mensen! – – Zij verslonden
Malkander letterlijk! Met iedre hap, ging oor
Of poot er àf – en glad als vet er dòòr!
Ons scheiden kwam te laat! wij vonden
Het restje: – op mijn eer,
De staarten, en niets meer.’
Puntdichten (1820 -1827)
Voor wie geïnteresseerd is in de geschiedenis van kasteel de Wildenborch moet maar eens op de titel klikken.