De Lysefjord met de Hilde Baudine en de Golden Griffin.
Onze schipper is geen prater, maar de groepen moeten toch ingedeeld worden. Er volgt werkoverleg! De bedoeling is dat één groep drie dagen met de camper door Noorwegen trekt terwijl de andere groep zou gaan zeezeilen op de Golden Griffin met schpper Piet en daarna andersom. Marijke , Menno en Gerdie willen echter geen moment meer in auto of camper zitten. Nu moet Jaap noodgedwongen een alternatief zoeken.
Wij mogen nu i.p.v. drie dagen zes dagen met de camper door Noorwegen trekken en kunnen dan ook verder naar het noorden gaan. We vinden het een prima idee want wij zijn vooral gekomen om veel van Noorwegen te ontdekken. Onze groep wordt uitgebreid met Elly en Annelies die telkens in een tentje zullen slapen. Gezellig! We rijden via de haarspeldbochten weer een eind terug en komen in het bekende Setesdal en rijden noordwaarts via Valle naar Roldale. Daar stoppen we en Jaap informeert bij een camping naar de kosten. Een overnachting kost met onze 9 personen plus camper plus tentje wel 60 gulden. Jaap weet iets beters. We bekijken de plaatselijke Stafkerk en laten ons door Jaap verrassen met een kampeerplek bij een waterval èn snelstromend riviertje. Onder luid gekrakeel wordt het tentje opgezet. “t Heeft een raar model….als er hier twee in moeten. Even later blijkt wanneer ieder met het hoofd aan de andere kant ligt ze er net in passen. Ik moet eerlijk zeggen dat de macaroni die Jaap die avond klaar maakt fantastisch smaakt. We zijn uitgehongerd!
De was- en plasplekken worden “ ingewijd” en na de avondwandeling waarbij we ongewild een kudde schapen opjagen maken we ons kampvuurtje en vertellen elkaar verhalen. Jaap ligt ondertussen al in te slapen onder het gezang van zijn geliefde Pavarotti. Hij ligt voor in de camper op een matras. Glenn doet die nacht geen oog dicht omdat er een stuk van hun uit 7 stukken bestaande matras mist. Dan maar op de grond… voor de koelkast….denkt hij, maar daar slaapt hij niet vanwege de koude lucht die van de koelkast af komt.
Wanneer we de volgende morgen Jaap vragen naar het verdwenen kussen , blijkt dat hij dat stuk tussen de stoelen voorin had gepropt. Hij vindt het maar kinderachtig van Glenn dat hij daar zo’n stennis om maakt Ach …één zo’n stuk matras….dat kan straks nog wat worden op de boot….!
Na een miniem ontbijt met enkel jam, Duo Penotti, hagelslag en na lang aandringen één plakje kaas per persoon( “Ik eet ’s morgens maar één sneetje “, zegt Jaap), gaan we fris gewassen weer verder. Opnieuw laat Jaap ons een prachtige waterval zien en verderop stoppen we in Odda. Daar tracteert Jaap ons op koffie met gebak… een man van uitersten die Jaap! We bellen hier ook met Rick en als ik meld dat we ons douchen onder de waterval zegt hij: ”Ja… papa zeker”. En dat we gewekt worden door bellende schapen ( “Dan mis ik dus niks”).