Het wordt herfst. Aan de temperatuur zou je het nog niet zeggen maar de natuur gaat gewoon zoals anders door. De walnoten zag ik in de Achterhoek al onder de boom liggen maar hier 110 km noordelijker scheelt het zomaar 14 dagen. De glimmende groene bolsters zijn bijna klaar voor hun avontuur naar beneden. Dan wordt het elke dag rapen, hopelijk een paar manden vol zoals vorig jaar.
De druiven, Boskoops glorie, zijn bijna op kleur. Ik kan het niet laten om er telkens de rijpste trosjes af te halen. Want ben ik even te laat dan zijn de vogels me voor zoals vorig jaar. Ik had net besloten dat ik ze de volgende dag ging plukken…. Toen hoefde dat niet meer, de spreeuwen waren me voor. Dat gaat me nu niet gebeuren.
Het lijkt er op dat we de rattenpopulatie behoorlijk uitgedund hebben. We hebben er bij elkaar wel 30 gevangen, groot, klein en de middensoort. De vallen blijven nu leeg en ik zie ook niet meer een rat stiekem van het kippenvoer snoepen. Wel vind ik poep van de steenmarter. Wim had wat kleine ratjes begraven en die werden door de steenmarter weer opgegraven en die poepte meteen maar in dat uitgegraven gat. Verder zie ik ze niet maar de holletjes in het rieten dak wijzen daar ook op. Tuinhulp Gerald heeft gekeken of er een gat naar binnen is want dan ben je verder van huis. Gelukkig was dat niet het geval.
Tja… als je buiten wilt wonen dan krijg je dit er allemaal bij cadeau…
