Lang hadden we gedacht of gehoopt is een beter woord dat Wim de spieren in zijn rug overbelast had en dat daar die pijn in zijn rug en lies door veroorzaakt werd. Het schiet nog steeds niet op. Integendeel eigenlijk. Daarom kwamen we gisteren een dagje eerder terug vanuit de Achterhoek en kon Wim meteen door naar het Scheper ziekenhuis om foto’s van zijn heup te laten maken.
Morgen hebben we een afspraak bij onze eigen huisarts om de uitslag te vernemen en wat de verdere opties zijn. Is het wel of niet slijtage in zijn heup. De vervangende huisarts hoefde hem niet te zien. De assistente, je weet wel van: een ogenblikje geduld assh jeblieft, kon zo wel een verwijsbrief voor een foto klaarleggen. Wim komt er mee bij de radiologie en maken ze alleen een foto van z’n rug. ‘Ook van mij heup toch?, zei Wim. ‘Nee, hier staat alleen ‘rug’’ . Dus: rug. Geringe slijtage gaven die foto’s aan. Welk mens van 78 heeft dat niet.
Nu dan eindelijk ook heupfoto’s. Morgen kunnen we misschien inschatten: Kunnen we wel over 10 dagen naar Schotland of is dat niet te doen zo.
Intussen zit er alweer een kip te broeden. Gelukkig maar één. Geen idee op hoeveel eieren. Jan en Ria hebben straks de première als de eieren uitkomen.
