Nooit geweten wat hongerdoeken zijn. Jullie dan? Moet je eerst honger kennen misschien? Dat hebben we hier toch niet? Toch bestaan er hongerdoeken. We hebben er zelfs een expositie van gemaakt. Hongerdoeken uit veel landen. Deze week kregen we er uitleg over. Het blijkt dat er in de R.K kerk doeken voor bepaalde delen van de kerk werden gehangen in de Vastentijd, de tijd waarin de mensen zich luxe moesten ontzeggen. Ik heb wel gehoord dat de snoepjes die er anders uitgedeeld zouden worden in een speciaal trommeltje gingen die na Pasen pas mochten worden verorberd. In de Vastentijd bij de Islam kennen ze de vasten overdag, maar wij hebben dat nooit zo meegevoeld. Over de hongerdoek uit India mocht ik de uitleg verzorgen. Een echt Vrouwendoek dat zes vrouwenverhalen bevatte over zes belangrijke vrouwen in de Bijbel die een voorbeeld voor ons kunnen zijn. Mirjam, de zus van Mozes, Sifra en Pua de vroedvrouwen die de pasgeboren joodse jongetjes redden ondanks het bevel van de Farao. Ruth, de Moabitische die haar schoonmoeder trouw bleef. Uit de Nieuwe Testament schilderde ze Maria die Elisabeth bezoekt, beiden zwanger, de vrouw uit Kanaän die Jezus vraagt haar dochtertje te genezen en Maria Magdalena die net de Heer heeft gezien en dat aan de discipelen gaat vertellen. En middenin de Indiase vrouw die mediteert en in zichzelf de kracht vindt.
Deze middagen van Ontmoeting en Inspiratie zijn zeker ook een sociaal gebeuren. Er wordt gepraat en geluisterd naar elkaar. Na een pauze worden de andere prachtige wandkleden die in de Schepershof hangen besproken. Wat een creativiteit is er toch. Vooral de ontwerpsters Dea en Eva hebben er iets moois van bedacht en dat is uitgevoerd door heel veel vrouwenhanden. We genieten er nog elke zondag van.
