Ziezo, die horrornacht is achter de rug. Rick rekt zich eens uit wanneer hij aangekleed en wel buiten in de stoel zit te wachten. Hij heeft de zon bijna zien opgaan. Ik had hem gisteravond al aangeraden om meteen naar zijn mooie uitzicht te kijken als hij de tent uit kwam.
Om half 5 hoorde ik al zo’n geknor en gesteun buiten dat ik maar eens informeerde of het goed ging in dat tentje. Nee dus. Het luchbed was leeggelopen. Wim zat daar niet op te wachten maar wat doe je. Wij er mee naar het toiletgebouw om hem weer vol te pompen. Het leek goed. Maar vanmorgen bleek dat het luchtbed alweer plat was. Rick had zelfs het gaatje gevonden met zijn hand. Nu hadden wij een aardige buurman die meteen met een stukje reparatiedoek aan kwam zetten. Dus meteen geplakt. Vanavond gaat er uit voorzorg een extra slaapzak en een paar dekens onder zodat Rick als het weer gebeurt in elk geval niet de steentjes in de ondergrond zal voelen. Na ons ontbijt had iedereen weer goeie zin en gingen we op weg naar Nethy Bridge voor een plaatselijke sheepdogtrial.
