Vader Hendrik Jan was faliekant tegen vloeken, zo vertelt Jan Harwig. Hij was zelf regelmatig te vinden op de Haar en trok veel met Hendrik Jan op. Op een keer was er een wespennest in kippenhok of schuur, vervelend spul zo dichtbij huis. Hendrik Jan had de opening gevonden waardoor ze in en uit vlogen en als ervaren timmerman grijp je dan meteen naar plank en hamer om dat dicht te maken. Toen ging er even wat mis en hij sloeg keihard op zijn duim. Er kwam even een hartgrondig gvd uit bij Hendrik Jan. ‘Hendrik Jan…ie mag toch niet vleuken’, zei Jan toen tegen hem. ‘Maor noe mag et wel’, had hij toen gezegd.
En inderdaad… vloeken kwam in huize Bijenhof en Eggink niet verder dan potverdrie…. vooruit ook een verbastering. Ook op de Boomgaard heb ik weinig gehoord. En dat houen we zo…
Dit vind ik niet een echt mooie foto van Hendrik Jan, maar ja alleen op z’n trouwdag staat hij lachend op een paar foto’s. Hij draagt wel een mooi pak trouwens… vast uit de kleermakerij van Sjoerd Aartsen.