De jongste van der Kolk die mee was, Floor, hield het niet langer vol.
“Ik ben voor FC Twente”, zegt Paulijne in de volle tram op weg naar de bruiloft in Amsterdam.
“Dat kun je hier beter niet zeggen”, redt Catharina de situatie, “hier zijn ze voor Ajax”.
“Maar ik ben toch voor FC Twente”, houdt ze vol. Ach… Catharina zette vroeger haar moeder wel wat meer voor schut toen ze in de trein naar een man begon te kijken die een grote pukkel op zijn neus had. Niesje voelde het al aankomen… er was geen houden aan: “Meneer… u hebt een hele grote pukkel op uw neus”, zei het kleine bijdehandje.
Ik ben niet erg geïnteresseerd in voetbal, alleen als onze eigen jongens moesten spelen en natuurlijk als we naar Robin of Frank gaan kijken, maar sinds gisteren weet ik toch beter. Als we ’s middags even bij Mark en Jennifer binnenkomen klinkt het al:”Niks zeggen… ik wil niks weten.” Wat later brengen we de bloemen die besteld waren naar Gerhard en Judith. En opnieuw klinkt het:”Nee…. ik wil het niet weten…. vanavond om 7 uur pas.” Robin weet het al wel maar heeft een poker face en zegt ook niks.
Om 7 uur zit Wim hier pontificaal voor het grote flatscreen. Ik ga er maar even bij zitten en kijk mee naar Ajax- FC Twente. Het scheelt natuurlijk wel dat het een samenvatting is… duurt niet zo lang. En ineens weet ik het zeker: ik ben ook voor FC Twente en kon met hen meehuilen toen het misging.
Maar Johan zal wel een feestje gebouwd hebben.