Allebei moesten ze wel even voelen hoe het is om aan de schandpaal te staan.
“Wanneer je straks met Pinksteren naar de camping gaat bij Johan en Joke moet je dit lied wel mee kunnen zingen hoor”! We zijn onderweg naar het Gevangenis Museum in Veenhuizen. We zetten de Grolsche Hofzangers op en hun lijflied, een ode aan de Achterhoek, schalt door de auto. Robin hoort het en zingt gelijk al enthousiast mee:
Den Achterhook, Achterhook is de streek van mien hart.
Veur mien is ’t de parel van heel Gelderland.
Hij kan straks met een gerust hart mee naar Vorden… de Achterhoek in!.
Robin is al eerder naar het Gevangenis Museum geweest, maar wil dolgraag nog een keer met Eva samen. We halen Robin van school en Eva uit Sleen en hebben een lunchpakket bij ons met gebakken ei en hun favoriete chocoladebroodje. Het gaat erin als koek. Als we in Sleen even met Queeny gespeeld hebben gaat het richting Veenhuizen. We letten op de namen van de huizen: Bid en werk.., Werken is Leven…, Orde en Tucht. We komen ook langs Norgerhaven, een echte gevangenis. “Ik zou hier niet graag willen wonen”, zegt Eva. “Stel je voor dat er een boef ontsnapt”!
In het museum doen ze de speurtocht met vragen voor 10 jaar en ouder. Het gaat ze allebei prima af. Ze vinden het allebei een hele leuke ervaring: de film in een afgesloten kooi met een stevig hek er omheen, de schandpaal, de cellen, de rechtzaal. Daar gaat Eva gelijk op de stoel van de rechter zitten en Robin staat in het beklaagdenbankje. Ze helpen mee om de straf te kiezen.
Het werd een boeiende middag met een ijsje met chocola aan het eind. Natuurlijk duiken ze het winkeltje even in en Eva kiest een vergrootglas en Robin gaat voor een stel handboeien. “Mag ik ook wat kiezen”? Wim komt met een zakflesje Bajesbitter aan.
Wim is helemaal geïntrigeerd door het gebouw naast het museum dat er ook als een gevangenis uitziet en informeert er naar bij de kassa. Het blijkt een splinternieuwe gevangenis te zijn die nog nooit gebruikt is en ook niet gaat worden. Hij is nl niet brandveilig genoeg! Binnenkort gaan ze hem weer afbreken!…. Ja…. afbreken!
Als ik Robin naar huis breng slaat hij meteen Judith in de boeien. “Jammer … nu kan ik niet afwassen”, reageert die adrem.
Ik ga gauw naar de schilderles en wanneer ik weer thuiskom heeft Wim een avondje voetbal voor de buis gehad mèt Bajesbitter. “Wel een apart smaakje”, vindt hij.
www.campingboomgaard.nl