Hetty Site

In mijn 80e…

En ineens ben je 79 en ga je je 80e jaar in, net als nichtje Gerke en vriendin Roelie al eerder dit jaar aan de beurt waren. Een raar gevoel is dat. Vanmorgen belde Gerke, zoals ze dat vaak al deed bij vorige verjaardagen,, een dag later omdat ‘je het wel druk zult hebben op de dag zelf’. De dag zelf was rustig, nat zoals ik het graag heb. Grote meutes kan ik niet meer aan, maar zo om de beurt en in alle rust dat je tijd hebt om gewoon bij je visite te zitten praten, is ideaal. Vriendin Susan kwam bij de koffie en tegen de middag kwam Diny , geflankeerd door Berend en Martine, en hadden we alle tijd aan onszelf. Ben kon niet mee, zijn paard was ziek en was riskant om een dag weg te gaan. Er was taart, de soep was al klaar en de broodjes gesmeerd. ’s Avonds veel telefoon en kwamen Jans en Geesje.  

Vanmorgen belde, na Gerke, Arend vanuit Almere. Hij had gehoord dat Tonny vanmiddag naar ons toe zou komen en feliciteerde me voor mijn verjaardag. Natuurlijk kwam Rick z’n bezoekje aan Gera en Fred in Canada even voorbij en ik deelde mijn zorg over wegbrengen, trein of wordt het Schiphol. De ellende van de laatste keer die me zoveel stress had bezorgd wilde ik nooit meer. Dus zouden we Rick in Zwolle op de trein kunnen zetten, tenminste als de NS…?Arend bood meteen aan om op Schiphol even met Rick mee te lopen. Geweldig, een pak van mijn hart.

Toen ik de telefoon neerlegde moest ik ervan huilen… even. Wim zei meteen :’Wat is er…?’Ik antwoordde alleen: ’Wat hebben Henry en Tonny toch geweldige kinderen’. Wim lachte: ‘Die hebben wij toch ook?’ En meteen besefte ik dat we gezegend zijn niet alleen met onze, nu nog beide, jongens maar ook met alle neven en nichtjes in de familie, allemaal even meelevend en zorgzaam als er wat is., zowel aan de Egginks- als aan de van der Kolkskant. Bij alle hoogte- en dieptepunten in ons leven staan ze voor ons klaar. We zagen het na het overlijden van Mark en Wims ziekte, maar ook bij de presentatie van het boek Rick waar iedereen present was. En zo is het!

Foto: Toch even een foto… Diny kijkt even niet blij. Wim moet wel voorzichtig zijn met haar schouder. Diny heeft haar sleutelbeen gebroken en is behoorlijk onthand.