foto: een mooie lucht boven onze caravan op camping De Boomgaard. Marian stuurde hem toen we de vorige keer thuis kwamen. Dank je!
Het blijft leuk om vakantie te houden, tenminste als je eenmaal je ergens gesetteld hebt. Ooit zag ik een filmpje van onze aankomst ergens in het Zwarte Woud. We hadden daar met Dick en Anda huisjes gehuurd, maar door een operatie van mama kwamen wij een paar dagen later op de plaats van bestemming aan. Je zou zeggen dat we een paar dagen extra tijd hadden om voorbereidingen te treffen en in te pakken. Maar het filmpje liet schrijnend duidelijk zien dat wij , hoe zal ik het noemen, chaotische inpakkers zijn. Na de jongens en de tassen kwam er nog een menigte aan losse spullen uit de kofferbak. Ik wist niet wat ik zag toen Dick het filmpje liet zien. Het was wel lachen, want dat kun je met Dick en Anda. Een paar jaar later gingen we met Klaas en Sanny en Renny en Ipe naar Karinthië. Het was opnieuw zweten met de inpakkerij. Aan het eind van de middag kwam Klaas even langs met zijn al helemaal ingepakte auto. Waar ze alles gelaten hadden is mij een raadsel, tot Klaas liet zien dat zelfs in de openingen boven de wielen in de kofferbak blikjes, Nasi Gorengkruiden en ander bewaarspul gepakt was. Hij overzag de onoverzichtelijke massa die nog in de keuken klaar lag om ingepakt te worden en wenste ons verder succes. De volgende morgen merkten we vlak voor de grens bij Glanerbrug dat we de passen vergeten waren. Gelukkig woonden we toen in Hengelo en was de rit naar huis en terug naar de grens gauw gepiept. Bij onze middagstop midden in Duitsland ontdekten we bovendien dat de zak met broodjes op het aanrecht was blijven liggen. Klaas en Sanny deelden hun voorraad gul met ons.
Ik was gewoon blij toen onze buurtjes Bertus en Marijke een jaar later hun voorraad fruit thuis had laten liggen toen zij naar het huisje in Badenhard vertrokken.
Ik heb nu nog niets ontdekt wat we vergeten zijn, maar het duurde even voor de tv het deed, de I-pad gevonden was en ons emailadres gevonden was op het notebookje dat ik van Jennifer leende. Tja… andere tijden, andere probleempjes, maar op camping De Boomgaard komen we nu eerst tot rust. De skottelbraai deed het goed, Wim heeft zich over de afwas ontfermd en vanavond komen Johan en Joke op de koffie, letterlijk dan.