Even een tussendoortje van blogvriend Sloefke. Ik heb nog wat moeite met mijn bovenprothese en ik heb als het even weer tegenzit dat ding ’s avonds en ’s nachts uit. Geen gezicht! Wim begon al over ma Flodder. Robin keek me gisteravond meewarig aan. Hoewel na het laatste bezoek gistermorgen aan de tandarts de boel nu goed zit is het nog gevoelig aan het verhemelte. Ik zeg zo tegen hem met m’n hand al voor m’n mond:"Lach niet". "Nee hoor….", zegt Robin, "ik zal je nooit uitlachen."
Sloefke vertelt!
Sloefke en zijn eega gaan naar bed
Op het nachtkastje twee bakjes met tanden
Vol liefde kijkt Sloefke haar aan
En streelt haar rimpelige handen
Hij lispelt: "Al meer dan 40 jaar,
zijn wij gelukkig meid,
geloof me als ik zeg,
ik wil je voor een miljoen niet kwijt"!
"Dat weet ik jongen", zegt vrouwlief,
"Ook jij bent niet te koop,
ook niet voor een miljoen,
al is dat nog zo’n hoop"
We liggen daar te samen,
Op de rand van ons leven
Twee mensen, elkaar zoveel gegeven
We zeiden "welterusten"
ik geef haar een zoen en fluister:
"Is de deur op slot?
Hier ligt voor twee miljoen!"
Schrijver onbekend