Het mooie glas-in-loodraam in de hal van het museum The World of James Herriot.
In de tijd dat James Herriot dagelijks bij ons op de tv kwam zat ik vast en zeker zo tussen 5 en 6 aan de buis gekluisterd. Het landschap en de eenvoud en natuurlijk de schapen en honden blijven me boeien.
Toen we dan eenmaal in de Yorkshire Dales geweest waren ontdekten we stap voor stap of Dale voor Dale het hele gebied. Het dorpje waar de serie was opgenomen, het ruige binnenland en steeds kwamen we via de hoge verbindingsweg over de Buttertups van het Swaledale naar het Wensleydale. Het was er steeds zo rustig dat we daar boven, soms zelfs in de wolken een middagdutje deden. Het hele gebied ademt de sfeer van vroeger. Wanneer je op de kaart kijkt zie je de Yorkshire Dales aan de linkerkant van een autoweg en aan de rechterkant zijn het de Yorkshire Moors. Daar hoef je niet te proberen met de caravan naar boven te gaan— forbidden— veel te steil. Het is gewoon een breuk in het landschap. Tegen zo’n steile helling is de White Horse te zien. Een enorm wit paard is daar in de kalkrots gemaakt door een onderwijzer uit die streek. Van verre afstand is het te zien. In het Tourist Centre op de top van de heuvel vind je alles over de streek van onze dokter Herriot. Wanneer we dan eens op onze terugweg vanuit Schotland een paar dagen in die omgeving dicht bij Thirsk staan bezoeken we daar ook het museum The World of James Herriot. Het is het originele doktershuis waar deze dokter die daar model voor stond echt woonde. Het is meer dan de moeite waard. Wanneer je door de spreekkamer komt gaat de telefoon en het is natuurlijk de bedoeling dat je die op neemt. Er komt dan een boer aan de lijn die in onvervalst Dales-dialect hulp vraagt voor z’n zieke kalf.
Rijd je vanaf Harwich een dag rustig naar het noorden dan ben je zo om een uur of drie in die buurt en meestal blijven we daar een paar dagen. Net of onze vakantie dan pas echt begint.