Het is al weer een tijdje terug dat we beiden een treinabonnement hadden bij de NS. We gebruikten vooral de dagen vrij reizen en hebben het hele land doorkruist. Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Leiden en Utrecht. Meestal was er een bezoek aan een museum bij en daarna shoppen en lekker lunchen.
Ik herinner me die keer dat we naar Zwolle geweest zijn mèt de trein. We hadden nog een vrij reizenkaart over. We wilden graag de expositie zien van het werk van Jeroen Krabbé. Prachtig! Wat een sprekende kleuren. De tuin van Louis van Dijk heeft hij in voorjaar, zomer, herfst en winter weergegeven. Hij is natuurlijk voor zijn werk als acteur de hele wereld over geweest en overal werd hij geïnspireerd door de natuur en de mensen. Veel Frankrijk, Australië, Mexico, Thailand, zelfs Nw Zeeland, maar ook veel Dalfsen. Hij gaat op in zijn onderwerp en gaat steeds abstracter schilderen.
Natuurlijk lopen we de Diezestraat nog even op en neer en drinken cappucino bij van Orsouw met een broodje zalm er bij. We ontdekken ook de Body Shop die tot mijn spijt niet meer in Emmen is en ik neem mijn favoriete bodylotion mee.
Zwolle is de stad waar we 58 jaar geleden voor het eerst uitgingen. De film “De Overval” draaide en we besloten de avond met koffie in zo’n bruin café. Achteraf hoorde ik van Marry dat ze Wim nog adviezen mee had gegeven: niet te hard van stapel lopen en zo…..Ha ha! Ik laat me er maar niet over uit, maar m’n interesse was in elk geval wel gewekt!
Eenmaal in de trein vielen we allebei in slaap. Vermoeiend hoor … stappen in Zwolle!
Foto: Een impressie van Nw Zeeland Wai-o-Tapu — Jeroen Krabbé 2006–